این روزها بازار بحث درباره تولید واکسن کرونا داغ است و هر روز خبرهایی از موفقیت و تاثیر واکسن کرونا در جهان مخابره می‌شود. در کشور ما نیز چشم امید به دانشمندانی است که برای تولید داخلی این واکسن تلاش می کنند. البته سبد خریدمان نیز در سطح بین المللی آماده است تا اگر واکسنی در دنیا ساخته شد و مورد تایید قرار گرفت، آن را برای مردم خریداری کنیم.

البته باید به این نکته توجه کنیم که طبیعتا اگر واکسنی در هر کجای عالم ساخته شود، اولا به راحتی در اختیارمان قرار نمی‌گیرد و ممکن است طی فرآیندی زمان‌بر به این واکسن دسترسی پیدا کنیم. از طرفی دانشمندان کشور خودمان نیز در تکاپوی ساخت واکسن کرونا هستند و به گفته وزارت بهداشت یکی از این واکسنها تاییدیه تست انسانی را گرفته و بزودی فاز مطالعات انسانی این واکسن در کشورمان کلید می خورد. از سوی دیگر سازمان بهداشت جهانی در راستای دسترسی همه کشورها به واکسن کرونا، مجموعه‌ای به نام "کووکس" راه‌اندازی کرده و کشور ما نیز سبد خریدش را در صف کووکس گذاشته تا اگر واکسنی مورد تایید سازمان جهانی بهداشت بود، بتواند آن را خریداری کند.

اما، حتی اگر واکسن کرونا وارد فاز تولید انبوه در گوشه‌ای از جهان شود، باز هم باید پرسید آیا تولید واکسن به تنهایی کافی است؟. قطعا خیر. همچنین اگر واکسن کرونا در دسترس کشورمان قرار گیرد، آیا کافی است؟، باز هم پاسخ منفی است؛ چراکه قطعا میزان واکسنی که در اختیارمان قرار می‌گیرد به اندازه تمام جمعیت کشور نخواهد بود.

در همین راستا وزیر بهداشت اخیرا اعلام کرد که "تامین واکسن را از سه طریق دنبال می‌کنیم؛ یکی از طریق خرید واکسن از مجموعه کووکس سازمان بهداشت جهانی است که قرار شده ۱۶ میلیون و ۸۰۰ هزار دوز واکسن کرونا را از طریق کووکس وارد می‌کنیم که این میزان حدود هشت میلیون و ۴۰۰ نفر را پوشش می‌دهد یعنی حدود ۱۰ درصد از جمعیت کشور. همچنین حدود ۵.۵ میلیون دوز را در قالب قرارداد مشترک تولید با یکی از کمپانی‌های صاحب‌نام دنبال می‌کنیم. حدود ۲۰ میلیون دوز را از کمپانی دیگری در دنیا می‌خریم و نهایتا بین ۴۱ تا ۴۲ میلیون دوز واکسن را برای ۲۰ تا ۲۱ میلیون نفر از جمعیت‌مان داریم تدارک می‌بینم؛ چراکه واکسن کووید-۱۹ دو دوزه است و باید در دو مرتبه تزریق کرد."

بنابراین از آنجا که فعلا تزریق همگانی واکسن کرونا امکانپذیر نیست، همین حالا باید به این سوالات اساسی پاسخ دهیم که اولا چه کسانی باید ابتدا واکسن آنفلوآنزا را تزریق کنند و اولویت‌بندی در این باره چگونه خواهد بود؟، دوما این اولویت‌ها بر اساس چه شاخص‌هایی تعیین شده و سوما آیا مورد پذیرش جامعه خواهند بود؟.

در نهایت بدیهی است که اولویت‌های تزریق واکسن کرونایی که ممکن است در آینده در اختیارمان قرار گیرد، نه بر اساس جایگاه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، بلکه باید بر اساس شاخص‌های متقن و دقیق سلامت و بر اساس شرایط جامعه ما تعیین شده و به صورت شفاف مطرح شوند تا به این ترتیب آنچه در زمینه واکسن آنفلوآنزا در سال جاری اتفاق افتاد و حساسیت اجتماعی بالایی را به دنبال داشت، مجددا رخ ندهد.

بر این اساس برای پاسخ به این پرسش ها با دکتر احسان شمسی کوشکی- دبیر کمیته ملی اخلاق در پژوهش وزارت بهداشت و عضو کمیته اخلاق توزیع واکسن در سازمان جهانی بهداشت  به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌آید:

عدالت در سلامت در زمان پاندمی

دکتر احسان شمسی کوشکی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره لزوم اولویت‌بندی گروه‌هایی که باید بعد از دسترسی به واکسن کرونا در کشور آن را دریافت کنند، گفت: اولویت‌بندی خدمات سلامت، موضوعی است که تحت عناوینی مانند عدالت در سلامت یا توزیع منصفانه و عادلانه منابع سلامت، در حوزه اخلاق پزشکی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. زیرا منابع سلامت همیشه محدود هستند. حال دوران پاندمی کرونا هم این محدودیت‌ها را پررنگ‌تر کرده است. به عنوان مثال بحث توزیع تخت‌های ICU، توزیع داروهای خاص و در حال حاضر هم توزیع واکسن کرونایی که یا خودمان آن را تولید کنیم و یا از کشور دیگری وارد کنیم، مباحثی هستند که مورد توجه قرار دارند.

وی افزود: به هرحال حتی اگر بتوانیم از طریق مکانیزم کووکس که مجموعه زیر نظر سازمان جهانی بهداشت است، دارو و واکسن کرونا را برای ۲۰ درصد جمعیت‌مان هم دریافت کنیم، باید بتوانیم اولویت‌بندی کنیم. کووکس تعهد تامین واکسن ۲۰ درصد از جمعیت کشور را به ما داده است. حتی اگر این میزان واکسن هم در اختیار ما قرار گیرد، به صورت تدریجی و بخش بخش وارد کشور خواهد شد. بنابراین موضوع اولویت‌بندی خدمات سلامت و به ویژه مساله کنونی ما یعنی اولویت‌بندی برای تزریق واکسن کووید-۱۹، مساله بسیار مهمی است.

حساسیت های اجتماعی برای واکسن کرونا و تجربه واکسن آنفلوآنزا

شمسی کوشکی ادامه داد: در عین حال این اولویت‌بندی‌ها باید بر اساس شاخص‌های روشن و شفاف شاخص‌بندی شود. تجربه واکسن آنفلوآنزا که تعداد محدودی از آن وارد کشور شد، به ما نشان داد که چقدر در این زمینه حساسیت اجتماعی داریم. به عنوان مثال ۱۵۰۰ واکسنی که طی پروسه‌ای به داروخانه مجلس شورای اسلامی داده شده بود و عکس العمل‌های اجتماعی را به دنبال داشت، نشان از حساسیت جامعه در این حوزه داشت. به هر حال جامعه مطالبه کرد که بر چه اساسی این واکسن‌ها را به مجلس ارائه داده‌اند. حال درباره واکسن کرونا قطعا این حساسیت بالاتر است. زیرا واکسنی است که در صورت موفقیت می‌تواند مردم را به زندگی عادی برگرداند. بنابراین حساسیت‌های اجتماعی روی آن زیاد است و باید در توزیع این واکسن دقت زیادی شود و نیازمند شاخص‌های کاملا شفاف و منصفانه است که این موضوع هم در حوزه اخلاق پزشکی است.

وی با اشاره به شاخص‌هایی که باید در اولویت‌بندی تزریق واکسن کرونا مورد توجه قرار گیرند، گفت: شاخص اصلی سودرسانی به جامعه و کنترل موضوع است و بر همین اساس معمولا ارائه کنندگان خدمات سلامت که در خط اول ارائه خدمت هستند، اولویت تزریق این واکسن را دارند. زیرا از بین رفتن هر یک از این افراد، می‌تواند تعداد زیادی از مردم را دچار مشکل کند. شاخص دیگر در اولویت‌بندی دریافت منابع سلامت، بحث آسیب‌پذیری است. معمولا گروه‌هایی که آسیب‌پذیرتر هستند در اولویت قرار دارند. مانند افراد دارای سن بالا، مبتلایان به بیماری‌های زمینه‌ای و ... حال اگر فردی سن بالا دارد و یک بیماری زمینه‌ای جدی هم دارد، درجه اولویتش افزایش می‌یابد. یک شاخص دیگر، نقش افراد در زنجیره انتقال بیماری است. به عنوان مثال شاید ما به این نتیجه برسیم که اگر رانندگان وسایل حمل و نقل عمومی بیشترین افرادی هستند که ممکن است بیماری را منتشر کنند، باید برای نفع جامعه آنها را در اولویت قرار دهیم.