خدایار عینی فرح  اظهار کرد: نیاز سالانه کشور یک میلیارد از انواع سرنگ است، اما ظرفیت تولید سه میلیارد عدد است. بنابراین ۲۰ کارخانه‌ فعال در این حوزه مجبورند با یک سوم ظرفیت خود فعالیت کنند که این موضوع به سرمایه کشور صدمه میزند.

وی با بیان اینکه در گذشته یکی از بزرگترین شرکت‌های صادرکننده در خاورمیانه در سندیکای تولیدکنندگان سرنگ وجود داشت، تصریح کرد: به دلیل ناتوانی در رقابت با قیمت‌های محصولات چینی، ما بازار کشورهای اطراف با جمعیت ۴۰۰ میلیونی را از دست دادیم. قیمت تمام شده کالای چینی به دلیل حمایت‌هایی که در بخش تولید دریافت می‌کند خیلی پایین‌تر از محصولات ما است. البته مشکل فقط رقابت قیمتی نیست و روابط خارجی کشور هم روی این مسئله تاثیر دارد. بنابراین صادرات سرنگ در حال حاضر بسیار محدود است.

به گفته دبیر سندیکای تولیدکنندگان سرنگ و سرسوزن ایران مطالعات اخیر نشان می‌دهد که در حال حاضر مانع اصلی صادرات روابط بین‌المللی و سیاسی ایران با کشورهای دیگر است، چرا که با افزایش نرخ ارز مشکل رقابت قیمتی باید برطرف شد.

عینی فرح با بیان اینکه تولید سرنگ در کشورهای همسایه بسیار محدود است و برخی اصلاً تولید در این بخش ندارند، تصریح کرد: سرنگ یک کالای استراتژیک است و با توجه به اینکه کشورهای همسایه اکثرا تولیدکننده نیستند، یک بازار بسیار خوب در اطراف ایران وجود دارد. یکی از دلایل افزایش ظرفیت تولید به سه برابر نیاز واقعی کشور هم این بود که فکر می‌کردیم می‌توانیم به کشورهای عراق، سوریه، افغانستان، تاجیکستان و ... کشورهای دیگر صادر کنیم. اما با وجود اینکه سه برابر ظرفیت کشور کارخانه ایجاد کردیم نتوانستیم در زمینه صادرات موفق باشیم.

به گفته وی در بخش سرنگ واردات نداریم و عمده مواد اولیه تولید این محصول نیز داخلی است و فقط سرسوزن از طریق واردات تامین می‌شود.